bu günüm keder dolu yarınımda ümit yok
şu hayatın sunduğu sanki zehirden bir ok
iki günlük dünyada yoktur bana hiç rahat
her anım hüzün dolu kalmadı ağzımda tat
yüreğimde bir ateş alev alev yanıyor
gönül yaram dinmez hiç kanadıkça kanıyor
Çektiğim şu cefaya kimseler dayanamaz
dert çekmeyen dertlinin halinden anlayamaz
kaldım ben bir başıma virane köşelerde
hiç kimseler düşmesin benim düştüğüm derde
Kifayet etmedi mi bunca çektiğim azap
şu karanlık geceme doğmayacak mı gün yarap
gün geçtikçe dertlerim çoğaldıkça çoğalır
her geçen bir günümden bir başka acı kalır
diken tarlalarında ayaklarım kan revan
bir vuslata götürmez katıldığım şu kervan