Baktıkça insanların haline içim ürperiyor
Gözlerinde öfke yüreklerini bir hırs sarmış
Bir lokma ekmek uğruna dünyayı deviriyor
Sevgi , dostluk yok olmuş yerini çıkarlar almış
Hayatta bir lokma ekmek birde aşkımız vardı
Şimdi onlarda çıkmış pazara, satılır olmuş
Dinazorlaşmış yürekler sanki her yeri sardı
Melekler sema ya çekilmiş arzı şeytanlar sarmış
Dünyanın sonumu ne, kıyamet mi kopacak
Hallacın söylediği gibi, insanlar maddeye mi tapacak
Galiba kıyamet alameti, insanlar hep sapacak
Dünyaya böyle insan suretli ,şeytanlar mı dolacak
Dostluklar aşklar tükenmiş, mazide kalmış
Bunca yaşanan sevdalar sanki yalanmış
Kalpler buz tutmuş sanırsın ki karakış
Sevgi yok olmuş ruhlardan, şeytanlar çalmış
Evler birer otele dönmüş ,eşler ayrı odada
Biri internette meşgul, biri sinemada
Çocuklar şefkatten uzak,kalmışlar darda
Sevgi adına bir şey, kalmamış dünyada
Bu dünya fani ,malda mülkte geride kalır
Bir gün ecel , sizinde , benimde canını alır
Elbet bir gün azrail gelip canımızı alır
Bel bağladığımız mal, mülk bize darılır
Yaptıklarımızın hesabı, elbet sorulur
O gün henüz gelmeden, kendimize gelelim
Gelin Mevlana nın, yunusun, mirasına konalım
Yeniden kaybolan dostlukları , aşkları bulalım
Birlik olalım, içimizdeki şeytanları kovalım
Aşkla , sevgiyle gönül dergahına dalalım
B.BİLGİÇ