Hain bulutlar ardında kaybolan güneşim
Yakışır mı bir başıma bırakıp gidişin
Neden böyle beni karanlığa terk edişin
Yalnızlığımla ettin karanlığı kardeşim
Şu bitmeyen gaflet uykusundan uyan artık
Yırt puslu bulutları vursun dünyama ışık
Ruhumuzu aydınlatan çehreni unuttuk
Karanlığa tutsağız karanlığa alıştık
Yakışır mı bizi böyle terk edip gidişin
Dünyamızı aydınlatmak değil miydi işin
Nasıl tahtını böyle terk edersin bir düşün
Doğ artık aydınlat şu ruhumuzu nerdesin