Gösterdi hep zulmeti hayatın şu aynası
Gönlümün tuvaline çizilir hüzün resmi
Karardı savaşlarla çocukların dünyası
Aydınlatan geceyi füzeler mi güneş mi
Gökyüzünde füzeler perdeler yıldızları
Boğdular göz yaşına servi boylu kızları
Haktan nasipsiz küfrün hak söyler ağızları
Küfürle birliktelik bu hak için bir iş mi
Oyuncak sanır çocuk yerdeki mermileri
Dokunurlar almaya o minnacık elleri
Oynamaya mekan yok sarmış tuzak her yeri
Hak diye çığlık atan bu hakka bir gidiş mi
Nice Rabiaları, yok etti katil eller
Mayın tarlalarında nasıl açar ki güller
Hak huzurun da cevap, nasıl verir ki diller
Unuttuk mevsimleri bilinmez yaz mı kış mı
Yitirdi tebessümü gözü yaşlı analar
Şu küfrün tezgahında ağlar hep ümmet ağlar
Dağlar bile mayınlı sığınak olmaz dağlar
Kan gülü coğrafyamız bunun adı barış mı