maddeyle doymuyor gönül açlığı
dağ kadar sermayen olsa ne fayda
neyleyim faydasız cepte harçlığı
sanki kalmışım ben kurumuş çayda
ruhen aç kalmışız manadan uzak
materyalist bit topluma dönmüşüz
bir tuzak bitmeden bir başka tuzak
mana aleminde çoktan sönmüşüz
çıkarlar ön safta dostluk nadasta
tükettik güveni kalmadı vefa
madde vebasından manen hep hasta
bu vebayla biz hep çekeriz cefa
madde çemberleri sarmış manayı
nurlu ufuklara görünmez bir yol
karanlık uğruna yitirdik ayı
haktan görünmeye yalanımız bol
zor geliyor yaşam ruhsuz bir canda
yitirdik bak ruhu madde uğruna
ne deriz ki bilmem yüce divanda
aldandık hiçliğe geldik oyuna