çakallık marifet kalmadı iffet
hayvani duygular sarmış ruhları
kalmamış bak düzen her yerde afet
bal yerine zehir akıtır arı
çıkar tarlasına ektik tohumu
böyle bir tarlada hiç gül biter mi
dikenli bahçeden aldık doyumu
gülsüz bir bahçede bülbül öter mi
tutulacak bir dos eli kalmadı
birbirinden kaçar oldu insanlar
manasız hayatın olurmu tadı
insan bunu yalnız kalınca anlar