korku budalası topluma döndük
ışık olmak varken kor olup söndük
boş hayallerle avunup durduk
direnmeden zulme huzur gelmiyor
tükendi sevdalar kalp paramparça
anlamız sevdasız bin gitsen haçça
değeri var pulun insanlık kaça
öğrenmiş maddeyi mana bilmiyor
sevgiden yana kim kimi tanır
feryatlar içinde hayat sonlanır
böyle bir yaşamdan adam utanır
bak öldü sevdalar şerler ölmüyor
dalgalı yürekler can çekişmekte
bak şu insanlığa hep tepişmekte
can canana düşman sevdalar hekte
yitik kaldı sevgi kimse bilmiyor
bak unuttuk günü gamdan tasadan
medet umar olduk kırık asadan
ders alanımız yok artık kıssadan
şer düşünen akıl akıl olmuyor