Sevgiyle yoğrulmuş biçare kuldum
Sevgi arar iken zülüm ü buldum
Vefasız canların ziyanı oldum
Yazık özür bile dilemediler
Sevgi yoluna yol olmuşum ben
Canlarım uğruna kul olmuşum ben
Kurumuş çöllere göl olmuşum ben
Gözyaşım sel oldu silemediler
Bitmez şu gönlümde efkarım bitmez
Dertler küme küme üstümden gitmez
İnsana canını versen de yetmez
Ben canımı verdim yetmez dediler
Her şeye rağmen ben, hep seveceğim
Sevgisiz kalmasın hiç gönül evim
Benim hayattaki bir tek ödevim
Karşılıksız sevmek bilemediler