gönül mevsimlerim ayaz kesiyor
yakmaya sobamda kömür tükendi
zaman tünelimde poyraz esiyor
baharı görmeden ömür tükendi
hayat dikenleri boy vermiş gider
gül bahçelerine hiç geçit vermez
şu gönül dünyamda bin katlı keder
beklerim baharı bir türlü gelmez
sevgiye kapalı açılan kollar
günlümü saracak kol bulamadım
kesilmiş vuslata bak giden yollar
vuslata giden bir, yol bulamadım
Küfür tuzakları bak katmer katmer
kurtulmaya güçlü bir iman gerek
şu nefsin sülüğü ihlası emer
direnmeye haktan bir ferman gerek
sevgi vadileri elem yumağı
sevgisiz bir yaşam çok zor geliyor
gittikçe yaklaşır ömrün durağı
dünya artık bana çok dar geliyor
Tırmandım hayatın yokuşlarına
düzlüğe inmeye vakit kalmadı
hep el salladım sevda kuşlarına
bir türlü gönlüme konan olmadı