VURUR MEHTABIN ŞAVKI
Severim ben geceyi yıldızlar panayırı Yok olur hicranlarım şöyle seyre dalınca Yeşeriverir bir bir şu gönlümün çayırı Dalarım ben hep seyre gün karanlık olunca
Vurur mehtabın şavkı şu karanlık dünyama Parlar gönül aynası yıldızlarla birlikte Ben hep o vakitlerde ulaşırım mevlama Pırıl pırıl parlayan o kızlarla birlikte
Uykusuz gecelerim onlarla hep şenlenir Vuslata yol açılır kalbimde pırıltılar Her günün batımında gönlüm hep neşelenir Raks eder etrafımda bembeyaz kanatlılar
Gündüzler şer ocağı günahların çoğalır Köşe başı tezgahlar köşeler can pazarı Firavunlaştı güçler mazlumun ahı kalır Bu adaleti yazan hangi dinin yazarı
iki yüzlü pazarda dostluklar can çekişir kalmamıştır sığınak semadan el boş döner hayvanlardan bir ses yok bak insanlar depişir kapalı nur kapısı mum sahte ışık söner
geceleri kesilir kalbe akan kirli su durulur kalp pınarı berrak bir pınar gibi yıldızlar geçit vermez kalbe kapalı pusu gündüzler ruh eceli devirir çınar gibi
Gece ruhlar paklanır nura açılır yollar kapanır kir perdesi parlar nurlu yıldızlar akar kalp pınarları can bulur kırık dallar süslerler gökyüzünü güzel nur yüzlü kızlar
Size kalsın gündüzler geceler benim olsun Örter hüzünlerimi gecenin karanlığı Çekin şu perdeleri odama yıldız dolsun Ben hep gecelerde bulurum insanlığı
|