PÜSKÜLLÜ BELA
Sanki eş değil cellât almışım Azrail misali durur karşımda Hicran deryasında yolcu olmuşum Damlayan bir kandır akan yaşımda
Evladımı etti ezeli düşman Yaşamaya öyle etti ki pişman Hayatım yazılsa olurdu roman Püsküllü bir bela oldu başımda
Zülüm çemberinde öğüttü beni Taze bir meyveyken çürüttü beni Dikenler üstünde yürüttü beni Zehir oldu benim tatlı aşımda
Hayatım oldu bir girift bilmece Uykusuz kalırım inan çok gece Sokaktan sokağa koştum delice Bir gün göremedim ben bu yaşımda
Göçmen kuşlar gibi ben mekansızım Dinmez sol yanımda dinmez şu sızım Yarına çıkmaya ben kararsızım Korkulu rüyalar gezer düşümde
B.BİLGİÇ
|