Zalim bir cerrah gibi yaraladın yüreğimi
Söyle zalim kimlere anlatayım ki derdimi
Dağlar dayanamazdı görse perişan halimi
Dünyamı karartın hayatımı mahvettin zalim
Hayata hep toz pembe bakardım mutluydum şendim
Gül bahçelerinde şakıyan bülbüller gibiydim
Güller selama dururdu güllere gül demezdim
Şimdi viran bağlarda öten baykuşlara döndüm
Sen beni zülüm değirmeninde öğüttün zalim
Karanlıkta akıttığım şu gözyaşlarım şahit
Şu yaşattığın cehennem azabı sana ait
Yeter artık çektiğim azap bırak yakamı git
Yeter yıllardır mahpushanende tuttuğun zalim
Şu ızdırabıma güller dayanmaz yaprak döker
Nazlı ceylanlar yasımı tutup boynunu büker
Şu senin dertlerin ciğerimi parçalar söker
Yeter zülüm değirmeninde öğüttüğün zalim
Senin kaprislerindir beni böylesi bitiren
Hangi zalimdir seni gönül kapıma getiren
Bilmem hangi meçhul durağa götürür bu tiren
Doğuşum olacak senden kurtulduğum gün zalim
Çekiciliğinle şad edeceğini beklerken
İticiliğinle tecrit ettin hayattan erken
Ümitle işte çilehanenden kurtuldum derken
Baktım celladımla karşımda duruyorsun zalim B.BİLGİÇ